تفاوت جواز تاسیس و پروانه بهره برداری در چیست؟
تفاوت‌های اصلی بین جواز تأسیس و پروانه بهره‌برداری به شرح زیر است:
۱. تعریف
– جواز تأسیس: مجوزی است که به متقاضیان برای راه‌اندازی یک واحد تولیدی یا خدماتی داده می‌شود. این مجوز نشان‌دهنده تأیید اولیه برای شروع فعالیت است.
– پروانه بهره‌برداری: مجوزی است که پس از تکمیل مراحل ساخت و تأسیس واحد و آماده‌سازی آن برای فعالیت، صادر می‌شود. این پروانه نشان‌دهنده این است که واحد آماده بهره‌برداری و فعالیت رسمی است.
۲. مراحل صدور
– جواز تأسیس: معمولاً در مراحل ابتدایی کسب و کار و قبل از شروع به کار صادر می‌شود.
– پروانه بهره‌برداری: پس از اتمام مراحل ساخت و تأسیس و انجام بازرسی‌های لازم صادر می‌شود.
۳. مدت اعتبار
– جواز تأسیس: معمولاً دارای مدت اعتبار مشخصی است که در صورت عدم استفاده، ممکن است باطل شود.
– پروانه بهره‌برداری: به طور معمول، دارای اعتبار دائمی است، اما ممکن است نیاز به تمدید یا تجدید نظر در شرایط خاص داشته باشد.
۴. هدف
– جواز تأسیس: هدف آن تأیید امکان‌سنجی و برنامه‌ریزی برای راه‌اندازی کسب و کار است.
– پروانه بهره‌برداری: هدف آن تأیید قانونی بودن فعالیت و امکان بهره‌برداری از واحد تولیدی یا خدماتی است.
۵. نظارت
– جواز تأسیس: نظارت بر مراحل اولیه تأسیس و برنامه‌ریزی.
– پروانه بهره‌برداری: نظارت بر عملکرد و فعالیت‌های جاری واحد.
به طور خلاصه، جواز تأسیس مرحله ابتدایی برای شروع کسب و کار است، در حالی که پروانه بهره‌برداری نشان‌دهنده این است که کسب و کار آماده به کار است و می‌تواند فعالیت‌های خود را آغاز کند.
برای دریافت مشاوره رایگان با شماره تماس:
-
تلفن ثابت
تلفن همراه (پاسخگویی تا ساعت 22)
می توانید تماس حاصل نمایید.